|
Jazz-Inflatie & andere ellende Op deze pagina wil ik de voortschrijdende Jazz-Inflatie signaleren maar ook andere muzikale narigheid. Onder Jazz-Inflatie versta ik de verwatering van het begrip Jazz. Stond het woord Jazz nauwelijks drie decennia geleden nog garant voor onversneden luistergenot, vandaag de dag is het oppassen geblazen en worden zelfs fado coryfeeën als Christina Branco onder die noemer gerangschikt. De voorbeelden van de Jazz-Inflatie worden niet alleen gevormd door het oprukken van zangeressen maar ook door het 'versampelen' van jazznummers zoals 'Cantaloupe Island' en 'Watermelon Man' van Herbie Hancock of Billie Holliday's 'Strange Fruit' om maar eens wat te noemen. Over het leed dat de Don Diablo's onder dit begrip verstaan en aanrichten wil ik het maar niet eens hebben. Wat er langzamerhand onder de noemer ‘Jazz' wordt gerangschikt, tart mijn verbeelding en hopelijk ook die van de lezer dezes. Heeft u voorbeelden van Jazz-Inflatie mail ze mij: Bij voorbaat dank. Herbert Ze komen uit Nieuw Zeeland en ze smaken prima maar ik keek toch wel een beetje verbaasd toen ik het kleine etiketje zag en daarop het woord 'Jazz' ontwaarde. Ik kan de appeltjes niet echt linken aan het woord jazz behalve dan aan Parker's, 'Scrapple from the apple' maar wellicht is dat al voldoende. Misschien een oprecht jazzliefhebber die Nieuw Zeelandse appelboer, hoop ik dan maar.  Uit mijn mailbox d.d. 26 september 2009: Beste Herb, Ik moet hier echt vreselijk om lachen, maar het is wel de waarheid in Nederland op dit moment. Als er niet genoeg vanuit jezelf komt, dan kun je altijd ten overstaan van de goegemeente nog intressant staan gaan doen op een workshop of masterclass. Nou, die kan er wat van ! De tijdgeest is niet meer wat ie geweest is. De adjunct-directeur van ....-radio vraagt verschillende keren of ik niet wat meer `jazz` kan draaien uit de jaren negentig en later.... Waarop ik vriendelijk doch onderhand vermoeid antwoord: Neen, want dit is geen jazz meer en ik heb een jazzprogramma, geloof ik toch ? Ik verwijs u vriendelijk naar het nieuwe 'jazzprogramma' (haha, ik moet braken) van Giel Beelen op Radio 6. Giel, wat voor een instrument bespeelt Art Blakey ? Weet ik niet precies, het zal wel een blazer zijn........... Dan gaan wij het nu even hebben over Miles Davis. Ah, leuk, dat is een jeugdliefde van mij. Even later laat men een geluidsfragment van een trompettist horen. Giel, wie speelt hier ? Euhh, ja, ik zou het niet weten, eigenlijk. Een nieuw jazzprogramma op radio 6, jazz zal hier wel vertaald moeten worden in jazz-rock, fushion en aanverwante curiosa. Dit is toch niet meer te filmen? Groeten, Naam bij mij bekend. Hier de nieuwste : Gids van 14 t/m 20 maart 2009  Quotes:      Luister en huiver. Karin Drijer(33) is een - naar het schijnt, want waarom zou de VPRO-gids er anders aandacht aan besteden? - succesvolle Zweeds popzangeres die ons een onverwacht kijkje in de hedendaagse muziekkeuken verschaft. De pot die in die keuken op het vuur staat is gevuld met digitale ellende van de bovenste plank. Het ruikt ook niet fijn in die keuken. Je snuift de geur op van goedkope ingrediënten, sjoemelende koks, foute wijn en smakeloze gerechten. Nu komt natuurlijk de vraag, waarom dan aandacht voor die narigheid? Het antwoord is simpel: Ook in de hedendaagse jazz - of wat daar voor doorgaat - en wellicht in alle momenteel opgenomen muziek spelen zich dit soort zaken af. De authenticiteit van eigentijdse opnamen is ernstig in het geding. De computerprogramma's die in de hedendaagse studio's gebruikt worden maar ook gewoon thuis op de computer zorgen ervoor, dat de muzikale zaken veel rooskleuriger worden voorgesteld dan ze in werkelijkheid zijn. Anders gezegd, wat je hoort is niet wat het was. Dat geluid gemanipuleerd wordt is inherent aan de uitvinding van de geluidsdrager, maar het niveau waarop zich deze manipulatie momenteel afspeelt is ongekend, met dank aan de onbegrensde mogelijkheden van de digitale grappen. Aan gefotoshopte modellen zijn wij al gewend, alle pukkeltjes en rimpels keurig uit beeld maar dat muziek op dezelfde wijze ook ge-ProToolt wordt zal menige luisteraar toch zijn ontgaan. De Nederlandse Wol-federatie had vroeger een pakkende slagzin: "Liever naakt dan namaak". Nog steeds heel bruikbaar maar niet alleen meer voor wol. Op 7 maart 2007 publiceerde De Telegraaf onderstaand mij door 3/4 maatje toegezonden berichtje over het 3de Internationale Jazzfestival in Jakarta.  Als er ergens sprake is van ‘jazzinflatie' dan is het wel hier. Behalve dat het woord jazz gelinkt wordt aan een vriendje van voormalig dictator Soeharto, gaat het in een moeite door met het woord jazz koppelen aan zaken die er niets maar dan ook helemaal niets mee te maken hebben. Leest u even mee: "Hierdoor schitteren nu ook veel Nederlandse artiesten op het festival zoals de sexy Jazz-zangeres Julia Loko, die met de Molukse band van Maurice Ruggebregt nostalgische, Molukse liederen ten gehore bracht." Nostalgische Molukse liederen? Hoezo jazz? En dat alles onder het kopje "Polderjazz". Nee vrienden er is geen redden meer aan. > Op de cultuurpagina van de krant lees ik een recensie over een optreden van ‘Ceramic Dog'. Een of andere rockformatie die ontaard hard speelt. Bulderbaan Schiphol, dat soort werk. Niets interessants dus en ik wil al doorbladeren als mijn oog valt op het volgende kopje:  Bim-huis????!!!! Dat zal toch niet waar zijn? De tempel van de geïmproviseerde muziek waar af en toe nog iets te beluisteren valt wat zijdelings met jazz te maken heeft, is nu ook al op weg naar de totale confussion? Ik weet weer genoeg. De 'Confussion' op het North Sea Jazz Festival. Het nu in de Rotterdamse Ahoy-hallen plaatsvindende festival slaat natuurlijk alles op het gebied van jazz-inflatie. Wat te denken van Randy Newman, Paco de Lucia, Van Morrison, Paul Weller en niet te vergeten Soil & Pimp, niet te vreten muziek uit Japan en Gnarls Barkley een stelletje muzikale zwendelaars uit de USA. Dit alles onder de noemer jazz. Say no more. Een prachtig voorbeeld van jazzinflatie vormt natuurlijk de recensie die in Het Parool verscheen op 10 juni 2006 Let wel, de recensente plaatst dit schrijfsel nadrukkelijk onder de noemer jazz. De kop ‘Jodeljazz' doet het ergste vrezen een vrees die geheel bewaarheid wordt. Wel lachen natuurlijk.  KLIK OP ARTIKEL VOOR VERGROTING |
| Photogallery | Organnews | Paul Weeden News | CD's for sale |