 Maandag bereikte mij het bericht dat John Marshall zondag (2 september) was overleden vlak voordat hij zou gaan optreden. John is 71 jaar geworden. Het contact met John in 1987 kwam op tamelijk curieuze wijze tot stand. Roberto Haliffi belde mij op met de vraag of ik met een Engelse gitarist wilde samenspelen. Hij noemde een naam die mij totaal onbekend voorkwam. Daar had ik geen probleem mee maar ik vroeg Roberto wel naar het ‘waarom?'. Het kwam er op neer, dat deze Engelse gitarist ernstig ziek was geweest, min of meer uit de dood opgestaan eigenlijk, en die had zich op een contempla-tief moment afgevraagd wat hij nou dolgraag nog zou willen doen. Het voor de hand liggende antwoord was natuurlijk: Met een Hammondorganist optreden. Zo'n mededeling heft direct talloze barrières op. Vanaf het eerste optreden, in een Haarlemse bruine kroeg, klikte het. John, daar kwam ik in de loop van de tijd achter had een enorme muzikale bagage die ging van de authentieke blues tot aan modale muziek. In die periode dat ik met John optrad was internet nog een grotendeels onbekend fenomeen laat staan dat er zoiets als Google voorhanden was. Voor mij was John een onbeschreven blad maar ik hoorde van deze of gene wel eens iets over zijn voorgeschiedenis. Zo was hij bijvoorbeeld schrijver van talloze big band arrangementen die door zowel Ray Charles als de RTL-Big band werden gebruikt. Ook had hij in de zeventiger jaren veelvuldig met Rosa King opgetreden en vielen ook de namen van Chet Baker, Slide Hampton en Hans Dulfer. Toen we tijdens een tournee aan de lunch zaten, vertelde hij dat hij net Aretha Franklin aan de lijn had gehad. Die stond op pantoffels aardappelen te schillen in haar keuken maar moest John hebben in verband met een arrangement voor een tv-show. John was evenals Paul Weeden een typische musician's musician. Paul en John hebben elkaar in Oslo ontmoet en hadden meteen een goed contact. Wat ik niet van John wist, was dat hij ook zong. Daar had hij in mijn nabijheid, waarschijnlijk gewaarschuwd, steevast over gezwegen, tot we een keer in Duitsland speelden en er uit het publiek verzoeken kwamen voor ‘Credit Card Blues' en ‘Stormy Monday'. Ik wist niet hoe ik het had maar John's rafelige, schorre, bluesy stem paste prima in het geheel van Advanced Warning. Het mooie van John was ook, dat hij niet schroomde ongebaande paden in te slaan. Hij was geen hokjes-denker, hetgeen duidelijk te horen is op de opnamen van ‘Cut The Crap'. John was een fijn mens en een goede muzikant. Wij zullen hem missen. Herbert Voor een interview met John ga naar: Interview John Voor John met Ray Charles ga naar: Ray Charles 'Heaven Help Us All' 1979 Voor beknopte bio ga naar: Bio John John C. Marshall, the London born Guitarist/Singer, who was also an established composer and arranger died at the age of 71. John C. Marshall came from a family of musicians; his grandfather was a music teacher and taught guitar, banjo and harp, and his father played the banjo, guitar and piano. His family had weekly musical evenings, in which the boy took part at a very early age. As a teenager he played the guitar in various bands in North London pubs. In the mid-sixties, Marshall left England to go to Paris. There, he met the American drummer Alvin Sykes, a nephew of Cab Calloway, with whose band he toured the whole of Europe for some years. After that he made numerous appearances for the American Special Services (Entertainment) as the guitarist accompanying many American artists engaged to entertain the US troops. Among these were Big Mama Thornton, Dinah Washington, Ben E. King and Brook Benton. John has through the years become recognised for his "Bluesy-Jazzy" approach to music. His fame as a Jazz and Blues guitarist led him through the years to accompanying some of the greatest artists in the Jazz and Blues field on recordings and TV shows; Aretha Franklin, Ray Charles, Ben E. King, Rosa King, Gene "Mighty Flea" Conners, Tyree Glenn, Chet Baker, Ingram Washington to mention a few... In 1972, he settled down for some years in Amsterdam, taking part in the very active jazz scene there. Here, among others, he played with Rosa King, Hans Dulfer, Slide Hampton, Chet Baker, and Dave Kamien. During this time, he appeared repeatedly, doing the guitar accompaniment for American artists touring Europe among others, for Ray Charles, Aretha Franklin, and Gene "Mighty Flea" Conners. John has appeared for television in many countries (the US, in Europe and the Middle East) and on most of the international Jazz festivals. In 1979, he reached the attention of the German television public as the regular guitarist in the WDR series "Let's Swing" - directed by Dave Kamien. In 1981, Marshall was one of the founding members of the "Olympic Rock & Blues Circus" - together with Chris Farlowe, Pete York, Colin Hodgkinson, and Brian Auger, who was replaced shortly afterwards by Jon Lord. In 1982, together with the keyboarder Chris Lazenby, he founded the band "Step'In Out". Their debut album "Another Happy Customer" was praised highly by the press and achieved respectable sales figures. In 2010, it was re-issued, and has become very popular in Japan. In the mid-eighties, he founded the "John Marshall Band", also known as "JMB", which appeared at the North Sea Jazz Festival, and was continued, with various line-ups, as the "John C. Marshall Band". From 1993 to 1995, he was a featured soloist in the RTL Big Band, for which he also wrote arrangements, and with which he recorded the album "R&B Party". In this period, too, he worked in the Dutch Jazz band "Advanced Warning", together with the keyboarder Herbert Noord, sax player Rinus Groeneveld, and drummer Pierre van der Linden. Since 2000, he has been active in various jazz and blues projects, as with Pia Fridhill, A. G. Weinberger, "Men At Jazz", and as the musical director of the "Big Band Friends" from Düsseldorf. Marshall lived in Düsseldorf, and was active in various jazz formations. Discography: As Leader 1 Step'In Out Another Happy Customer (1983/2010) 2 John Marshall Band Compared to What! (1988) 3 John Marshall Band Handmade (1990) 4 Black Jack with Bobby "Bro" Gaynair (1992) 5 John Marshall Band Same Old Story (1993) 6 John C. Marshall & RTL Big Band R&B Party (1994) 7 The Chant with Steve Galloway, Ron Wilson, Doug Sides, Bert Thompson (1995) 8 John C. Marshall Band & Pia Fridhill Blues Business (2000) 9 John C. Marshall Band Live at the CPM (2009) As Sideman 1 Let's Swing Jazz zum Mitmachen (1979) 2 Olympic Rock & Blues Circus (1981) 3 Gene Mighty Flea Conners Sanctified (1981) 4 Rolf Lebeda Boogie (1982) 5 Gene ‘Mighty Flea' Conners Sings and Plays R&B (1984) 6 Advanced Warning Watch Out for the Jazz Police (1993) 7 Advanced Warning Cut the Crap (1995) 8 Advanced Warning Live at The Meervaart Blues Festival (1996) 9 Advanced Warning Live at The Amersfoort Jazz Festival (1997) 10 Men at Jazz Laid Back (2001)   Met een nieuwe groep, die Herbert Noord 'The Hammond Chamber Music Trio' heeft genoemd, heeft deze gevierde Hammondorganist zich de eenentwintigste december van het vorige jaar teruggetrokken in het in het Noord-Holland gevestigde Hammond Kaaspakhuis van eigenaar, Hammond-liefhebber én verzamelaar van deze fraaie instrumenten Frank Obertop. Met gitarist Aad Schackmann en slagwerker William Hogenbirk is 'Be Mild' ook een gemeenschappelijk eerbetoon aan Laurens Hammond, die dit jaar precies 75 jaar geleden voor zijn fenomeen, het Hammondorgel, in 1934 buitengewoon snel octrooi verkreeg. Dit octrooi gold voor zijn eerste model A, dat spoedig hierna op de markt werd gebracht. De naam van dit trio doet vermoeden, dat wij hier te maken hebben met een nieuwe versie van de stijl van spelen van het welbekende Modern Jazz Quartet. Niets is echter minder waar, want dit Hammond Chamber Music Trio speelt een volkomen contrasterende muziekstijl, die bijna niets van doen heeft met welke vorm van kamermuziek dan ook. De drie musici zijn van mening en geven met hun spel aan, dat de huidige overdaad aan zangeressen in de jazzmuziek bepaald overbodig is; dit trio geeft er blijk van dat er nog ongekend instrumentaal talent in Nederland rondloopt. Dit boeiende album, met elf door Noord gecomponeerde stukken, is te typeren als een pure muziekregistratie, waaraan bewust geen enkele technische editing of toevoeging van geluidstrucs heeft plaatsgevonden. De luisteraar wordt zowat gebiologeerd door deze drie musici, die er duidelijk plezier in hebben om 'gewoon' muziek te maken en vlijmscherp naar elkaar te willen en kunnen luisteren. En dat alles doen ze op een zodanig levendige wijze, dat men als luisteraar echt het gevoel krijgt er exclusief middenin te zitten. Aad Schackmann bespeelt de gitaar al vanaf zijn zevende levensjaar en is indertijd op 17-jarige leeftijd door jazzpromotor Lou van Rees ontdekt, die Aad op een cruiseschip naar de States liet gaan, waar hij met vele groten mocht musiceren. Maar ook in Nederland is Schackmann geen onbekende. En datzelfde geldt voor William Hogenbirk, een plezierig en gevarieerd spelende drummer, die goed weet te anticiperen. Herbert Noord weet met zijn pakkende en onorthodoxe spel de boel goed sturend te binden en omspeelt regelmatig op pakkende wijze het spel van gitarist Schackmann. 'Be Mild' biedt samenvattend originele en buitengewoon boeiend gespeelde muziek. Rolf Polak 24 november 2009 Op vrijdag 9 januari gaven Rinus, Pierre en Herbert een speciaal concert in de Eindhovense club Kraaij & Balder. Als speciale gastsolist trad op gitarist Locatie: Café Kraaij En Balder Strijpsestraat 79, 5616 GL Eindhoven 040 2515351 Locatie link:  (Rare BLR, 2005) ****  Het is maar goed dat producer én Hammondorganist Herbert Noord in augustus 2005 deze opnamen uit 1987 een superieure remastering heeft laten ondergaan. Want deze acht tracks bevattende schijf verdient het om opnieuw in de schijnwerpers geplaatst te worden. De groep bestaat uit een select gezelschap musici: Paul Weeden (gitaar en vocaal), Herbert Noord (Hammondorgel), Fred Leeflang (tenorsaxofoon), Charles Green (trompet) en Rick Hollander (drums). Na het vrij drukke openingsnummer 'Hand Made Blues' volgt een schitterend gespeelde ballad die Charles Green 'Never Will I Leave You' doopte en dat niet alleen, want hij speelt ook een hoofdrol in dit eigen stuk. Gevolgd door het aanstekelijke bluesnummer 'The Snuff Dipper' met vooral Paul Weeden sterk op zijn gitaar, gecombineerd met zang. En zo zijn eigenlijk alle acht nummers te bespreken, maar beluisteren vormt natuurlijk een heel andere belevenis! Met dit album 'Clear Sight' werd in 1987 eigenlijk de comeback ingeluid van Herbert Noord en op deze fijne plaat excelleert de groep, misschien wel hierdoor, met ongelooflijk veel speelplezier. En daar gaat het toch allemaal om? Eindelijk geen gestileerde muziek die veel te vaak door platenmaatschappijen wordt uitgegeven, maar lekkere recht voor zijn raap gespeelde pure jazzmuziek. Rolf Polak, 5.1.07 Rolf Polak is programmamaker bij RICK FM en publiceert in het internet jazzmagazine 'Draai om je oren' Dat kan The Snuffdipper Van mijn vriend Frank had ik het al eens vernomen, er moest een boekje met jazz-improvisatie lessen op de markt zijn waarin Henk van Es uit de doeken doet hoe op een goede manier te improviseren. En Frank kon het weten, want hij was in het bezit van een van de weinige exemplaren. Bij zijn weten had de totale oplage 50 stuks bedragen en was er nooit een herdruk geweest. Ik herinnerde mij vaag, dat Henk het daar wel eens over gehad had maar ik had er verder geen aandacht aan besteed. Tot vorige week. Bij Dirk Witte een prima muziekwinkel waar ik op zaterdagochtend graag een kopje koffie haal, raakte ik aan de praat met een collega van de eigenaar. Die collega bleek van de firma Gebr. Müller te zijn een bij blazers en drummers welbekende hoofdstedelijke muziekinstrumentenhandel. Het gesprek kwam op blazers, Rinus is een welbekende klant, en ik liet de naam Henk van Es vallen. Nou, die was bij de aangesprokene nog zeer bekend en allerlei details over Henk zijn bariton werden opgediept. Ik bracht het boekje van Henk van Es ter sprake en tot mijn stomme verbazing hoorde ik, dat er nog een aanzienlijk aantal exemplaren in de kelder opgeslagen lag. Er was inderdaad een 1ste druk geweest maar die was binnen een mum van tijd uitverkocht en de uitgever - de Gebr. Müller- besloten in overleg met Henk tot een 2de druk in een oplage van 500 exemplaren en zo werd mij verzekerd, daar zijn nog een aantal exemplaren van over. Dus reed ik op zaterdag morgen 29 juli naar de Raadhuisstraat 43 om een exemplaar aan te schaffen. Dat is gelukt en mag ik mij de gelukkige eigenaar noemen van JazzImprovisaties, deel 1 door Henk van Es. Overigens hoorde ik, dat deel 2 nooit verschenen is en gezien Henk's verscheiden zit het er niet in dat dat ooit nog zal gebeuren. Helaas.   Voor bestellingen: Gebr. Müller, Raadhuisstraat 43 te Amsterdam Henk van Es-Herbert Noord Quintet 'Interstellar Soul Control' * * * * Dit is een gedenkwaardige plaat, want baritonsaxofonist Henk van Es, in hart en nieren een onvervalste 'Jazz Messenger', is maar één keer eerder op de plaat te beluisteren geweest. (op de LP 'Soulbrass Inc.', ooit uitgebracht op het NoWa-SJW-label). Behalve kunstenaar, leraar, componist en baritonsaxofonist was Henk ook bedenker van een leermethode voor jazz, ontwierp spelletjes en schreef boeken. De verschijning van Henk was imposant. Hij was kaal en bezat een Djengiz Khan baardje en zag er vervaarlijk uit met die enorme baritonsaxofoon om de nek. Voor deze markante musicus (1931) vormden muziek en schilderen zijn leven, totdat hij, thuis na een optreden, aan een hersenbloeding overleed. Met het uitbrengen van dit album, waarvan de cover een weergave is van een schilderij van Henk van Es ('Lady With Cosmisc Jewels'), heeft de Stichting Jazz Werkgroep de jazzliefhebber een grote dienst bewezen. Want de gepresenteerde stukken zijn een unieke weergave van een concert dat op 7 april 1985 in de roemruchte discotheek '36 Op de schaal van Richter' in Amsterdam werd gegeven, waarbij Henk van Es voor het eerst samenspeelde met de andere, ook dominant spelende, blazer: tenorsaxofonist Rinus Groeneveld. Zonder repetitie of overleg werd er daar in Amsterdam in 1985 frank en vrij op los geïmproviseerd. Het resultaat mag er zijn. Vooral in 'Cry Me A River' is het spel van beide blazers van een geweldige schoonheid. Zij worden op dit album begeleid door Hammond C3-organist Herbert Noord, waarschijnlijk Nederlands beste bespeler van dit geweldig moeilijke instrument, Max Bolleman op slagwerk en gitarist Henk van der Hurk die o.a. met een lange solo prachtig excelleert in 'Ladybird' van Tadd Dameron. In totaal telt: 'Interstellar Soul Control' vijf lange stukken: de kortste track is ruim 10 minuten lang en de langste maar liefst een kleine 17 minuten. De aandachtige luisteraar wordt min of meer 'gebombardeerd' met allerlei fantastische improvisatievondsten en dat alles met een prachtige groovy sound en timing. Een plaat die haast onvermijdelijk onuitwisbare herinneringen bij de luisteraar teweeg zal brengen. 15 april 2006 Rolf Polak Henk van Es geëerd met cd: Interstellar Soul Control  Henk van Es (4.4.1931 - 15.2.1995) was een fenomeen. Ik zal dat trachten te verduidelijken. Behalve beeldend kunstenaar, leraar, componist en baritonsaxo- fonist was Henk ook bedenker van een leermethode voor jazz, ontwierp hij spelletjes en schreef hij boeken. Dit alles met een duidelijke eigen signatuur en van water bij de van Es-wijn kon geen sprake zijn. Zo eigen als zijn bariton-geluid klonk, zo eigen waren zijn schilderijen en composities, zo eigen was de manier waarop hij onderricht gaf in het spelen van jazz. Muziek en schilderen vormden zijn leven, hoewel ook zijn onstuit- bare en behoorlijk vergaande liefde voor Ajax niet onvermeld mag blijven. Ajax is voor mij een ‘ver van mijn bed show', maar op het terrein van de jazzliefde hadden Henk en ik elkaar al snel gevonden. Het zal rond 1965 zijn geweest, dat ik voor het eerst in contact kwam met Henk. De plek was ‘De Groene Kalebas' een vermaard ontmoetingscentrum voor kunstenaars en aanhang waar veel aan ‘jazz en poetry' werd gedaan. Henk speelde daar met o.a. bassist Tony van Hal en maakte diepe indruk, zowel door zijn spel als door zijn uiterlijk. Vrij fors, kaal met een Djengiz Khan baardje en een grote bariton om zijn nek. Met een groepje geestverwante musici organiseerde ik op de winterse zondagmiddagen een jazzclub en Henk leek ons een prima gastsolist en dus nodigden we Henk uit die de uitnodiging zonder restricties accepteerde. Als Henk kon spelen vormde niets een belemmering, noch de plek noch de begeleiders. Een ‘Jazz Messenger' in hart en nieren. Die eerste keer samenspelen beviel ons beiden zeer en vanaf dat moment hebben wij tot eind tachtiger jaren een lange reeks concerten gegeven. Officieel is er van Henk maar één opname verschenen, de lp ‘Soulbrass Inc.' uitgebracht op het label NoWa-Sjw LP 6201 waarop naast Henk, Hans Dulfer(Ten. sax), Arjen Gorter (bas), Steve Boston (percussie), Rob Kattenburg (drums) en Herbert Noord (Hammond L100) te beluisteren vallen. Een gebrek aan van alles, voornamelijk geld en tijd heeft er voor gezorgd, dat er nooit meer werk van Henk is uitgebracht. Ik heb dit altijd als een groot gemis en onrecht ervaren om de doodeenvou- dige reden, dat ik Henk als een uniek muzikant beschouw. Zijn uniek zijn, schuilt hem in zijn sound, improvisatie en timing. Wie eenmaal het geluid van Henk's bariton heeft gehoord, vergeet dat nooit meer. Ik ken weinig musici die zo'n persoonlijke sound hebben. De opnamen die u op deze cd kunt beluisteren dateren van 7 april 1985. In die tijd organiseerde ik op zondagmiddagen concerten in de roemruchte discotheek "36 op de schaal van Richter". Naast Henk vallen, Rinus Groeneveld (Ten. sax), Henk v.d. Hurk (gitaar), Max Bolleman (drums) en Herbert Noord (Hammond C3) te beluisteren. Niet vergeten mag worden, dat dit de eerste en enige ontmoeting tussen deze twee blazers is geweest. Zonder repetitie of overleg werd er frank en vrij op los geïmproviseerd. Het samenspel tussen Rinus en Henk is soms van een adembenemende schoonheid. Wie ‘Cry me a river' door deze twee hoort vertolken, zal het nummer nooit meer uit zijn gedachten kunnen bannen. Amsterdam 8 april 2006 Robert Rhoden  Painting by Henk van Es (1989) In 1931 in Amsterdam geboren volgde Henk na de 2de Wereld- oorlog een opleiding tot onderwijzer. Tegelijkertijd ontstaat zijn fascinatie voor jazz, mogelijkerwijs geïnspireerd door het feit dat jazz in de oorlog door de Duitse bezetter tot de ‘entartete Kunst' werd gerekend. In 1950 richt zijn eerste groep op, een trio. Tevens speelt hij met Nedley Elstak (tp) en Theo Loevendie (sax) in het Heraboptet. Tijdens een lang verblijf in Parijs gedurende de vijftiger jaren speelt Henk samen met Bud Powell. Rond 1955 speelt Henk in het Dharma Quintet samen met de pianist Dick Twardzick, die met Chet Baker in Parijs is gearriveerd en tien dagen later overlijdt. Zijn opvolger in dit kwintet is pianist Maurice Vander en later Kenny Drew. In de zestiger jaren keert Henk weer naar Nederland retour en vormt samen met Tony van Hal (bas) en Willem Rooyaards (drums) ‘Dzilauda'. In de zeventiger jaren is Henk actief in de free jazz scene rond pianist Kees Hazevoet, hij bespeelt dan o.a. de bas-sax (op wieltjes). ‘s Winters is Henk actief in de Amsterdamse jazzscene, zomers -nadat de voetbalcompetitie is beëindigd- woont Henk in Lagrasse in Frankrijk en speelt daar met lokale musici. Henk sterft min of meer in het harnas, na een optreden krijgt hij thuis een hersenbloeding waaraan hij ‘s nachts overlijdt. Henk wordt op de Oosterbegraafplaats begraven met zijn voeten in de richting van het toenmalige Ajax stadion. Op zijn begrafenis speelt Herman de Wit een van Henk's favoriet nummers: Ladybird. How to order 'Interstellar Soul Control Cd and 16,-- euro including postage inside the EU and Norway. Outside the EU the price will be 20,-- euro due to the much higher post-rates. Voor Nederland / For Holland Stichting Jazz Werkgroep, Amsterdam bank: ABN-AMRO BANK account no. 46.77.93.387 For payment from outside Holland use: Stichting Jazz Werkgroep, Amsterdam bank: ABN-AMRO BANK IBAN: NL46ABNA0467793387 SWIFT: ABNANL2ANL46ABNA0467793387 with a remark "BLR/LiCoRe 0025 Interstellar Soul Control" and send an email to: sjw@xs4all.nl with your adress. The CD will then be posted immediately. 'You Are Busted!'**** In het voormalige en bomvolle Bimhuis aan de Oude Schans in Amsterdam speelde in 1987 deze groep, met dit keer een speciale samenstelling. De muziek op 'You Are Busted' (vrij vertaald: je bent gesjochten of failliet) geeft beslist invulling aan de meest elementaire rol die jazzmuziek de luisteraar dient te bieden. Je gaat namelijk, als je naar deze plaat luistert, niet alleen met je beide voeten mee tikken; onwillekeurig staat de luisteraar na een korte periode op om onbedaarlijk te gaan swingen. En dan te bedenken dat de muziek op 'You Are Busted' oorspronkelijk niet eens bedoeld was om op cd te zetten. Het betreft hier dan ook een onofficiële opname, gemaakt door kwintetleider Herbert Noord. Deze uit 1987 afkomstige opnamen zijn pas in 2004 gemasterd en nu is deze registratie alsnog uitgebracht. Noord, een bekende Nederlandse Hammond-adept, wist in 1987 een aansprekende samenstelling van Advanced Warning te realiseren. Dit keer geen tenorsaxofonist Rinus Groeneveld, maar Fred Leeflang en geen Pierre van der Linden op drums, maar Rick Hollander, aangevuld met gitarist en blues-zanger Paul Weeden en trompettist Charles Green. 'You Are Busted' is een bijzonder stevig swingende en lekker ruige jazzplaat, die het aanwezige publiek ongetwijfeld aan het swingen gebracht zal hebben. En nu lijkt het de beurt van de luisteraars van dit album om te gaan swingen, waarbij vier van de vijf op-genomen swingende stukken maar liefst een lengte hebben van om en nabij een kwartier en de kortste track nog altijd een kleine tien minuten inklokt. Een heel boeiende ervaring! (Rolf Polak, 14.3.06) Klik hier voor 'Draai om je oren' Advanced Warning uitgebreid op de radio Op de lokale zender rickfm besteedt programmamaker Rolf Polak in zijn programma "All That's Jazz" aandacht aan de nieuwste releases van Advanced Warning. Het eerste programma wordt uitgezonden op: Zaterdag 25 februari + zondag 26 februari (herhaling) van 21:00 - 23:00 uur via: ether 106.3 FM - kabel 99.0 FM en via de "Live Radio" banner op www.rickfm.nl De programmering kan ook op teletekst op AT5 TV bekeken worden. Voor een profiel van Rolf Polak klik hier Nieuwe Cd: You are Busted!  You are Busted is een op het label BLR/LiCoRe uitgebrachte cd waarop live-opnamen te beluisteren vallen die begin 90-tiger jaren gemaakt zijn. De bezetting bestaat uit: Paul Weeden, gitaar en zang(!) Fred Leeflang, tenor-sax Herbert Noord, Hammond C3 en keyboard Charles Green, trompet en dubbeltrompet(!) Rick Hollander, drums Dit is geen aanrader voor liefhebbers van een rustig stukje muziek ter begeleiding van het diner. Evenmin geschikt als pauzemuziekje in een lezing over het vogelbekdier. Af te raden valt het eveneens deze cd te draaien op een lawinegevoelige plek in de Oostenrijkse Alpen. Wilt u echter Jehova getuigen afschrikken of de viering van oud en nieuw krachtig ondersteunen, aarzel dan niet en bestel deze onbedwingbaar swingende cd. Luister hier/Listen here  How to order 'You are Busted' Cd and 16,-- euro including postage inside the EU and Norway. Outside the EU the price will be 20,-- euro due to the much higher post-rates. Voor Nederland / For Holland Stichting Jazz Werkgroep, Amsterdam bank: ABN-AMRO BANK account no. 46.77.93.387 For payment from outside Holland use: Stichting Jazz Werkgroep, Amsterdam bank: ABN-AMRO BANK IBAN: NL46ABNA0467793387 SWIFT: ABNANL2ANL46ABNA0467793387 with a remark "BLR/LiCoRe 0020 You are Busted" and send an email to: sjw@xs4all.nl with your adress. The CD will then be posted immediately. Lovende recensie "Lemon Juice" in Keyboard Plus   "Lemon Juice" **** in Vrij Nederland In de Vrij Nederland van 18 juni 2005 staat een door Rudie Kagie geschreven recensie van Lemon Juice, de onlangs uitgebrachte Advanced Warning cd. Rudie Kagie geeft de cd 4 rondjes, wat staat voor goed. Hieronder zijn recensie:  Interview met Herbert Noord in: "Draai om Je Oren" Concert organisator, musicus en journalist Jaques Los heeft in het internet tijdschrift 'Draai om je oren' een interview met Herbert Noord gepubliceerd. ....... nu rustig 40 jaren jazzleven doornemen. De avant-garde en vooral de swing, het robuuste Hammondorgel en Herbert Noord's woordenstroom............. Nieuwe cd's Binnenkort zullen unieke cd's waaronder een met de Amerikaanse zanger Terry Mann in duet met Herbert op orgel en opnamen gemaakt voor de VPRO met o.a. Paul Weeden op het label "LiCoRe Rare BLR records" worden uitgebracht. Binnenkort meer. |
| Photogallery | Organnews | Paul Weeden News | CD's for sale |
